رُز طائف (Taef rose)
گونه‌ای از گل رز است که خاستگاه آن شبه جزیره عربستان و شهر قدیمی طائف در نزدیکی مکه است. این گل نسبت به سایر گونه‌های رُز، عطری قوی‌تر دارد. در کشورهای عربی رُز طائف به خاطر خواصی که دارد مشهور است، اما در کشورهای غربی به خاطر عطر و بویی که دارد. این گل حتی از رُز دمشق نیز عطر قوی‌تری دارد. در واقع می‌توان گفت رز طائف زیرشاخه‌ای از رز دمشق است که در فارسی به گل محمدی معروف است. این گل در فروردین ماه و در صبح زود برداشت می‌شود به دلیل این که جوانه‌ها در سپیده‌دم تبدیل به غنچه می‌شوند و گرمای روز باعث تبخیر شدن آب گل می‌شود و آب مورد نیاز برای تولید عطر را از دست می‌دهد.اولین تقطیر از گلبرگ های گل رز در خاورمیانه توسط الکندی، فیلسوف قرن نهم انجام شد. بعد از او در قرن دهم توسط رازی گسترش پیدا کرد. جالب است بدانید یکی از قدیمی ترین مراکز تقطیر گل رُز ایران بوده است. امروزه نیز در کاشان گلاب‌گیری از گل محمدی به روش‌های سنتی و صنعتی همچنان ادامه دارد. در قرن سیزدهم میلادی این صنعت از ایران به سوریه گسترش پیدا کرد و از آن به بعد گل رزهای آن ناحیه به رُز دمشق مشهور شد.
بیش از دو قرن پیش گلبرگ‌های رز طائف را جمع آوری می‌کردند و توسط شتر به مکه می‌فرستادند در آنجا عطارها از گلبرگ‌ها عرق می‌گرفتند. آنها برای این کار روش مخصوص به خود را داشتند. تفاوت در تزریق تقطیر رز در روغن چوب صندل بود که رایحه‌ای باطراوت و گلی-چوبی به وجود می‌آورد این نت هنوز هم در هند و حتی برخی مناطق عربستان یافت می‌شود. از حدود ۲۰۰ سال پیش تقطیرکنندگان عربی هنر خود را به شهر طائف نزدیک گل‌های رز بردند. این کار باعث شد تا از تبخیر شدن زود هنگام روغن تولید شده از رز در زمان حمل آنها با کاروان به مکه جلوگیری شود.بوی رز طائف را می‌توان بویی با حالت پودری، ملایم، کاملا گلی و با ته بوی چای توصیف کرد.